Το καινούργιο επικοινωνιακό σλόγκαν που προέκυψε μέσα από τις ξεκαρδιστικές τοποθετήσεις Παπανδρέου για τα προβλήματα της χώρας και που το έχουν υιοθετήσει πολλοί υποψήφιοι, των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών είναι ένα από τα καλύτερα ανέκδοτα της τελευταίας 10ετίας.
Πρόκειται για την «επανάσταση του αυτονόητου», ότι πιο ανόητο έχει ακουστεί τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας από στόματα πολιτικών, παρόλο που δεν έχουν πει και λίγα.
Οι «φωστήρες» επικοινωνιολόγοι της κυβέρνησης, κατάλαβαν την ανάγκη του λαού για ήρωες και επαναστάτες και σκέφτηκαν να προσαρμόσουν το μοντέλο, στους υπάρχοντες πολιτικούς, μπας και ανακόψουν την διάθεση μας να το αναζητήσουμε κάπου αλλού.
Πως όμως να περάσει για επαναστάτης κάποιος που ακούει εξάτμιση και το βάζει στα πόδια; Τι είδους επανάσταση να κάνει και να μην τον πάρουν με τη λουκουμόσκονη;
Ανακάλυψαν λοιπόν την πλέον ανώδυνη λόγω της διφορούμενης φύσης της, επαναστατική αιτία και την λανσάρισαν.
Το λεξικό λέει ότι πρόκειται για οτιδήποτε μπορεί να γίνει αντιλληπτό χωρίς πρόσθετες εξηγήσεις, το προφανές, το πρόδηλο, κάτι κοινώς αποδεκτό που ορίζεται από την κοινή λογική. Έχετε ακούσει κάτι πιο νεφελώδες απ’ αυτό; Όχι ε; Ούτε και εκείνοι. Γι’ αυτό και ξεκίνησαν την επανάσταση.
Όπως καταλαβαίνετε βέβαια, πρόκειται για το δικό τους αυτονόητο κι όχι για το δικό μας.
Για το δικό τους αυτονόητο θα μπορούσα να μιλάω με τις ώρες αλλά δεν χρειάζεται, το βλέπετε καθημερινά στις τηλεοράσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου