Ήθελα να ήξερα όλοι αυτοί που διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους υπερασπιζόμενοι την κυβερνητική πολιτική, ενώ βλέπουν ότι πάμε κατά διαόλου, τι θα κάνουν όταν θα σκάσει η κανονιά και μάθουν ότι οι άλλοι έχουν φύγει;
Δεν χρειάζεται να αναφέρω ποιοι είναι οι άλλοι, ξέρετε πολύ καλά ποιοι μπορούν να φύγουν και που μπορεί να πάνε.
Οι υπόλοιποι, που θα πάνε να κρυφτούν ή καλύτερα που νομίζουν ότι θα πάνε να κρυφτούν, όταν θα τρώει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι;
Πραγματικά είναι να απορεί κανείς με τους ανθρώπους που για 2 – 3 χρόνια στην εξουσία – και πολλά λέω για όποιον αναρωτιέται – διαλέγουν να περάσουν τα υπόλοιπα στην απαξίωση, την κατακραυγή ή και τη φυλακή.
Η ιστορία έχει κάνει το κύκλο της. Ακόμα και το πιο απλοϊκό μυαλό μπορεί να το καταλάβει, πόσο μάλλον άνθρωποι που ασχολούνται τόσα χρόνια με την πολιτική.
Από δω που φτάσαμε δρόμος επιστροφής δεν υπάρχει ακόμα κι αν αποφασίζαμε να ξεπουληθούμε ολόκληροι. Είναι θεσμός, ο παππούς φτιάχνει την επιχείρηση, ο γιος την μεγαλώνει και ο εγγονός την πτωχεύει.
Οι υπάλληλοι του εγγονού που τώρα μάχονται για τη σωτηρία των τραπεζών, τότε τι θα κάνουν; Θεόδωρε κάτι μου λέει πως έχεις πιαστεί κορόιδο, μπορεί να τα φάγαμε μαζί τα λεφτά αλλά το ξύλο θα το φας μόνος σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου