Σελίδες

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

ΑΝΩΝΥΜΙΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΑΛΟΣ.


Γράφει ο Μιχάλης Αβατάγγελος
Ο αντιπρόεδρος που μας πρέπει, ζητάει την άρση της ανωνυμίας και την παραδειγματική τιμωρία των bloggers, που τον προσβάλουν αναρτώντας τις
υβριστικές τους απόψεις, στο διαδίκτυο.
Δεν θα σχολιάσουμε τη θέση του υβριστή των πάντων που δυσανασχετεί διότι υβρίζεται. Όπως όλα αυτά που «ανακοινώνει» κατά καιρούς έτσι κι αυτό δεν αντέχει σε κριτική.
Το θέμα είναι γιατί εμείς προσπαθούμε να συναγωνιστούμε σε ύβρεις έναν ανερμάτιστο και μάλιστα τόσο άτεχνα και τόσο
άκομψα που οι δικές του κολοσσιαίες ύβρεις να «μοιάζουν» ανώδυνες. Γιατί αυτό καταφέρνουμε τελικά, να τον εξυπηρετούμε.
Χρησιμοποιώντας χυδαία επίθετα εναντίον του, εντελώς περιττά διότι τα «προτερήματα» του είναι κραυγαλέα, του δίνουμε το δικαίωμα να μας εγκαλεί για κάτι που ο ίδιος προκαλεί και μάλιστα καλυπτόμενος πίσω από την βουλευτική ασυλία και την υπουργική ασυδοσία.
Παράλληλα δίνουμε και το δικαίωμα στους παπαγάλους των Μέσων Μαζικής Επιμόρφωσης, να τον παρουσιάζουν ως αν μη τι άλλο ειλικρινή, παραβλέποντας ότι και κάποιοι εγκληματίες είναι ειλικρινείς αλλά η δικαιοσύνη δεν το εκλαμβάνει σαν ελαφρυντικό.
Το κέρδος μας λοιπόν, εκτός από μια άνευ σημασίας στιγμιαία εκτόνωση είναι μηδενικό, αφού είναι γνωστό ότι βρίζοντας χάνεις το δίκιο σου ακόμα και στις διαβουλεύσεις των καφενείων.
Τουναντίον του επιτρέπουμε δικαιωματικά πλέον να αναζητήσει το δίκιο του στην δικαιοσύνη η οποία εκτός από τυφλή είναι και επιλεκτικώς κουφή, διότι σε άλλη περίπτωση θα είχε διατάξει την βίαιη προσαγωγή του για όλα αυτά τα, «ανδραγαθήματα» κατά της τιμής και της υπόληψης ολόκληρης της χώρας.  
Από την άλλη μεριά η ανωνυμία, επιτρέπει ακόμα και σε «συνεργάτες» του
να αναρτήσουν υβριστικά κείμενα προκειμένου να βρεθεί ένας τρόπος να οδηγηθούν στην δικαιοσύνη οι διαχειριστές και οι «συγγραφείς» των blogs, χωρίς να έχει καμία σημασία αν θα αποκαλυφθούν τα ονόματά και των ίδιων αφού εκείνος θα επιλέξει ποιος τον ενοχλεί να τον βρίζει και ποιος όχι.
Είναι λοιπόν πολύ αστείο να μας πιάνει κορόιδο κάποιος που η κυβέρνηση χρησιμοποιεί για «λαγό» όποτε αποφασίζει να περάσει νομοσχέδια που είναι για το «καλό» μας,
Κάποιος που δεν τον ενοχλεί η κοιλιά του αλλά το ότι προσομοιάζεται στις γελοιογραφίες με την καμπύλη του χρέους της χώρας που οι δικές του επιλογές και των  συμμοριτοκυβερνήσεων που μετείχε, έφεραν σε αυτό το χάλι.
Κάποιος που δεν ντρέπεται γι’ αυτό που είναι αλλά προσβάλλεται όταν του το επισημαίνεις.   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου