Κοιτάζοντας αυτή την εικόνα με την Ομάδα διαχείρισης του blog μείναμε για μερικά λεπτά αμίλητοι. Μετά ο Άγγελος, δείχνοντας το πανό της κίνησης πολιτών, «λευτεριά στους ελεύθερους χώρους», μας θύμισε το ευφυολόγημα που είναι γραμμένο σε πολλούς τοίχους της Αθήνας, «τόση δημοκρατία είχαμε να δούμε από την χούντα».
Το θέμα όμως είναι ότι η εικόνα υπάρχει...
και είναι κάθε μέρα μπροστά τα μάτια μας αλλά και στα πόδια μας. Δεν νομίζω ότι η κίνηση πολιτών όταν ζητούσε λευτεριά στους ελεύθερους χώρους εννοούσε αυτό που βλέπουμε αλλά είναι σίγουρο πως το είχε ψυχανεμιστεί ότι κάπου εκεί θα κατέληγε.
Η εμπειρία λέει ότι όταν το σχοινί τραβηχτεί από τις δύο άκρες η υπόθεση καταλήγει σε «βεντέτα» και συνήθως, επειδή δεν πρόκειται για πραγματική βεντέτα, οι απώλειες είναι μόνο παράπλευρες. Η εμπειρία όμως αυτή, ενώ υπάρχει, για καθαρά προσωπικούς λόγους παρακάμπτεται. Δυστυχώς αυτοί που αυτοπροσδιορίζονται ως υπερασπιστές κάνουν το λάθος να το αντιλαμβάνονται σαν προσωπική τους υπόθεση.
Καλό είναι να θέλεις να υπερασπιστείς την νομιμότητα αλλά πρέπει να ξέρεις και
πώς να το κάνεις. Είναι και αυτό μια τέχνη και όπως είναι φυσικό, δεν την κατέχουν όλοι.
Επί του προκειμένου, το παρτέρι μπορεί να μην ανήκει σε κανέναν καταστηματάρχη αλλά δεν ανήκει επίσης σε καμία Κίνηση Πολιτών.
Οι αυτόκλητοι «διαπραγματευτές» λοιπόν στις περισσότερες περιπτώσεις δεν διαθέτουν την απαιτούμενη εμπειρία, σύνεση, ψυχραιμία και διορατικότητα που χρειάζεται για να διαχειριστούν θέματα που αφορούν το κοινωνικό σύνολο.
Με μία λανθάνουσα αίσθηση ιδιοκτησίας, παίρνουν αποφάσεις σαν να πρόκειται για το χωράφι του πατέρα τους, αδιαφορώντας για τον αντίχτυπο.
Εκ του αποτελέσματος, η συντριπτική πλειοψηφία των Πειραιωτών συμφωνεί πως θα ήταν καλύτερα να είχε δοθεί ο χώρος στον καταστηματάρχη και είναι έξαλλη με την «Κίνηση» που τους απαγόρευσε την κίνηση.
Γενικά, είμαστε υπέρ των κινήσεων των πολιτών, διαφωνούμε με τις «απότομες» κινήσεις που κινδυνεύουμε να μας βγάλουν το μάτι.
Αντιθετα σαν πολιτης του Πειραια , περπατωντας κανοντας ελιγμους ,στραβοπατωντας απο τα κακοτεχνα πεζοδρομια , αισθανομενος την αναλγησια των διοιηκουντων την πολη αφου ακριβως μπροστα απο το Δημαρχειο διαδραματιζονται ολα αυτα αλλα και κινδυνευοντας να με δαγκωσει κανενα αδεσποτο ζωο,συμφωνω με οποιαδηποτε δραση θα κανει την καθημερινοτητα μου λιγο καλυτερη καθως και εαν οι συνετες προτεραιοτητες προτασαν την ευζωια και ευκινησια των συνδημοτων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακαρι να πολλαπλασιζονταν οι δρασεις που δεν θα διαπραγματευονταν τον ζωτικο χωρο των δημοτων εστω και εμπειρα ....παρα να μας αφησουν να κινουμαστε ανθρωπινα και πολιτισμενα.
Η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ ΑΣΦΥΚΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΟΛΙΤΙΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΕΝΤΕΛΩΣ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ .
ΔΕΝ ΑΝΗΚΩ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΡΑΣΑΝΕ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ ΑΛΛΑ ΘΑ ΕΙΜΟΥΝ ΕΥΤΥΧΗΣ Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΝΑ ΗΤΑΝΕ ΧΩΡΟΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΨΥΧΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΓΥΡΩ ΔΡΟΜΟΙ ΝΑ ΗΤΑΝΕ ΥΠΟΓΕΙΟΙ ΚΑΙ ΜΕ ΥΠΟΓΕΙΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ.
ΕΝΑΣ ΑΠΕΙΡΟΣ ΔΗΜΟΤΗΣ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΤΟΥ.