Σελίδες

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Η ΜΕΡΑ ΕΚΕΙΝΗ ΔΕΝ ΘΑ ΑΡΓΟΥΣΕ.


Υπήρξαν κάποιοι που είχαν προβλέψει και επισημάνει επανειλημμένως ότι οι χειρισμοί της διοίκησης της Δημοτικής Ραδιοφωνίας Πειραιά, οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια στην επέμβαση των δικαστικών και ελεγκτικών αρχών αλλά είχαν θεωρηθεί υπερβολικοί, από μερικούς ίσως και εμπαθείς.
Εκ του αποτελέσματος...
 ( μετά την εισαγγελία χτύπησαν σήμερα την πόρτα της Δημοτικής Ραδιοφωνίας και οι Ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης ) θα μπορούσαν να θεωρηθούν προφήτες αλλά δεν είναι και ούτε υπήρξαν.
Ένας κοινός νους ήταν αναγκαίος για να προβλέψει κανείς τα αποτελέσματα.
Δυστυχώς τέτοιος δεν υπήρχε.
Ακούγονται πολλοί να κατηγορούν την διοίκηση για νεποτισμό, αλαζονεία, αντιδημοκρατικότητα και άλλα για τα οποία θα μπορούσε να ήταν και υπερήφανη αν τα διέθετε αλλά την  κατάσταση της, την περιγράφουν καλύτερα οι στίχοι του τραγουδιού: δεν ξέρω ποιος είμαι, που πάω, τι κάνω και που βρίσκομαι.
Δεδομένου ότι δεν είναι στις αρμοδιότητες των ελεγκτών να αναζητήσουν ευθύνες σε υψηλότερα κλιμάκια και τα δικαστήρια δεν δέχονται σαν ελαφρυντικό τις «άνωθεν εντολές» τα πράγματα μοιάζουν από σκούρα πράσινα να κάνουν προς το γκρι.
Πάντως εκείνοι που γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις μπορούν να διακινδυνέψουν την πρόβλεψη να απαλλαγούν κάποιοι, των όποιων κατηγοριών, λόγο μειωμένης αντίληψης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου