Η πιο αστεία μεταπολεμική κυβέρνηση της χώρας παλεύει με νύχια και με δόντια να πείσει το λαό ότι όλα είναι υπό έλεγχο, ότι το καράβι έχει και καπετάνιο και ναύτες και η πορεία που κρατάει, δείχνει στο ανοιχτό πέλαγος.
Τις στεριές όμως,
τις έχει δει ο λαός εδώ και πολύ καιρό και ξέρει ότι δεν θα αργήσει να ακουστεί το χτύπημα στις ξέρες.
Μπορεί να βλέπει καπετάνιο και πλήρωμα να προσποιούνται τους ψύχραιμους αλλά το ένστικτο της αυτοσυντήρησης είναι πιο δυνατό από τα επικοινωνιακά τεχνάσματα.
Ο λαός είναι προετοιμασμένος. Έχει τα χέρια του στις κουπαστές στις δέστρες και στα κοτσανέλα και περιμένει.
Το χτύπημα στα βράχια άλλους θα βρει όρθιους να προσποιούνται ότι κοιτάζουν τον ορίζοντα. Άλλοι είναι εκείνοι που θα βρεθούν ημιθανείς στη θάλασσα με την ψευδαίσθηση ότι κολυμπώντας θα βγουν σε κάποια παραλία της Μυκόνου.
Τα πολιτικά τους πτώματα μονάχα τα βόρια παράλια της Αφρικής θα μπορούσαν να τα φιλοξενήσουν αν κάποια από αυτά δεν είχαν διαγραφεί πρόσφατα από την σοσιαλιστική διεθνή.
Ο λαός θα μείνει επάνω στο καράβι και το καράβι, όσο κι αν τους ακούγεται παράξενο, θα το κρατήσουν οι ξέρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου