Σελίδες

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

ΓΕΛΩΤΟΠΟΙΟΙ.



Εάν τα αποτελέσματα δεν ήταν τραγικά θα μπορούσαμε να κρατάμε την κοιλιά μας από το πρωί μέχρι το βράδυ, με αυτά που κάνει η κυβέρνηση. Δεν υπάρχει ούτε ένα μέλος της που να μην έχει διεκδικήσει με αξιώσεις το μετάλλιο της «Χρυσής Κολοκύθας». Δεν χρειάζεται παρά να έρθει στο προσκήνιο κάποιο θέμα αρμοδιότητάς του
 και αυτόματα ο σχετικός χειρισμός προκαλεί ακράτεια.
Όταν δεν ανακαλεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός, βάζει κάποιον υπουργό του να ανακαλέσει και οι υπουργοί με τη σειρά τους βάζουν κάποιον υφυπουργό ή γενικό γραμματέα κι ο σκύλος στην ουρά του.
Η «δοκιμασμένη» τακτική του:  «ρίχτο» να δούμε αντιδράσεις κι άμα «στραβώσει» κάνουμε τους τρελούς, δείχνει να είναι η μοναδική  πολιτική  συνταγή.
Αρκεί να τους ρίξεις μια ματιά, λέει ένας φίλος φυσιογνωμιστής, γελώντας και προσθέτει. Ζητάμε πολλά. Είναι ανόητο να περιμένεις θαύματα, από ανθρώπους που αν δεν ήξερες από την τηλεόραση ότι είναι υπουργοί, δεν θα τους έδινες ούτε γράμμα να σου ταχυδρομήσουν.
Κοιτάξτε τον πρωθυπουργό, αν δεν τον ξέρατε δεν θα μπορούσατε να βάλετε στοίχημα ότι είναι ένας Χριστιανοδημοκράτης που πουλάει ασφάλειες στην Αστόρια;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου