ΚΑΝΕΝΑΣ.

Αν πραγματικά οι Έλληνες ήξεραν πως να αντιδράσουν, στην επίσκεψη  της Άγκελας Μέρκελ. Αν ήξεραν τον τρόπο που ταιριάζει στο ελληνικό πνεύμα. Στους δρόμους δεν έπρεπε να κατέβει κανείς. Μα κανείς. Ψυχή ζώσα.

Η καγκελάριος της Γερμανίας, συντροφιά με την αμήχανη ελληνική κουστωδία της, έπρεπε να αντιμετωπίσουν την απόλυτη απαξίωση. Μια παντέρημη πόλη με παντέρημους δρόμους και παντέρημους αστυνομικούς χωρίς αντικείμενο, να κοιτάζουν την θλιβερή πομπή με τις απαστράπτουσες λιμουζίνες.

Με μια απλή και λεβέντικη κίνηση η Έλληνες θα δικαίωναν την φήμη τους στα πέρατα του κόσμου και θα καταλάβαιναν όλοι γιατί αυτός ο λαός χορεύει όταν είναι θλιμμένος.

Αν κάνει αυτό που περιμένουν όλοι, αυτό που επιδιώκουν να γίνει, αυτό που τους συμφέρει όλους (προσέξτε αυτό το όλους) εκτός από τον ίδιο, θα παραμείνει απλά ένα κατευθυνόμενο μπουλούκι που το οδηγούν στον τοίχο και στον τοίχο πέφτει.

Αν πραγματικά υπήρχε ένας ηγέτης με όραμα, λεβέντης, που δεν θα τον ενδιέφερε να δημιουργήσει εντυπώσεις γύρω από το πρόσωπό του, αυτό θα ζητούσε από τους πολίτες, να φερθούν σαν Έλληνες. Σαν αρχαίοι Έλληνες.