Από αυτήν την άποψη δεν μπορούμε να έχουμε κανένα παράπονο. Όπου να ψάξεις, σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, σε εφημερίδες και περιοδικά παντού υπάρχει ένας πολιτικός για να σε διασκεδάσει. Οι άνθρωποι δεν έχουν το θεό τους και πραγματικά
αποδεικνύονται ταλαντούχοι. Ο παλιός, καλός ελληνικός κινηματογράφος, ξαναζεί μέσα από σπάνιες ερμηνείες πολιτικών που υποδύονται ανεπανάληπτα, ρόλους
που σε κάνουν να μην μπορείς να κρατήσεις τα δάκρυά σου.
Ανυποψίαστοι εξαπατημένοι, αθώοι εξαναγκασμένοι, γνώστες εκβιασμένοι,
ρομαντικοί καταπιεσμένοι, ιδεολόγοι εγκλωβισμένοι, απαξάπαντες συγκλονιστικοί.
Αν είχαν ασχοληθεί με το θέατρο – σκιών για να είμαστε εξηγημένοι – θα ήταν όλοι ανεξαιρέτως δοξασμένοι, τι κρίμα που θα καταλήξουν τελικώς, πολιτικώς καραγκιοζοποιημένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου