Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΦΕΛΕΙΣ.

Γράφει ο Μιχάλης Αβατάγγελος.

Θυμάμαι όχι έναν αλλά ομάδες αφελών Ελλήνων να δηλώνουν ενθουσιασμένοι με την υιοθέτηση του κοινού νομίσματος και να χειροκροτούν τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Σημίτη που έκανε πανηγυρικές αναλήψεις από ΑΤΜ.

Παρά τις προσπάθειες πολλών σοβαρών ανθρώπων να εξηγήσουν πόσο μεγάλο λάθος ήταν να αποκτήσεις κοινό νόμισμα με τόσο ισχυρές οικονομίες,

 η αφέλεια υπερίσχυσε για άλλη μια φορά.

Ήταν αδύνατον να πείσεις ανθρώπους που πανηγύριζαν με τα φρεσκοκομμένα νομίσματα του ευρώ στα χέρια ότι κρατούσαν την καταστροφή τους.

Δεν ανησύχησαν ακόμα και όταν αναγκάστηκαν να πληρώσουν ένα ματσάκι μαϊντανό, που έκανε 20 δραχμές, 1 ευρώ, που αντιστοιχούσε με 340,75.

Ο κύριος Σημίτης, οδηγούσε σε αυτοκτονία την Ελληνική οικονομία, αλλά ακόμα και αν τολμούσες να το αναφέρεις, οι αφελείς έβγαιναν από τα ρούχα τους.

Σήμερα οι αφελείς κοιτάζουν με έκπληκτα μάτια τα χάλια της ψωροκώσταινας και με ένα κόμπο στο λαιμό αναγκάζονται να παραδεχθούν ότι η Ελλάδα με την υιοθέτηση του κοινού νομίσματος, έχασε 30% από την αγοραστική της δύναμη ενώ αντίθετα οι ισχυρές οικονομίες, όπως η Γερμανία, κέρδισαν ιλιγγιώδη ποσά - υπολογίζονται πάνω από 500 δισεκατομμύρια ευρώ -  μόνο και μόνο επειδή το χρησιμοποιούσαν καθώς είχαν ευνοϊκή αναλογία κατά την ανταλλαγή του με το μάρκο.

Τώρα οι αφελείς αναγνωρίζουν τις ευθύνες του τότε πρωθυπουργού και ζητάνε να αναζητηθούν ευθύνες για τις αποφάσεις που πήρε εκείνη την εποχή, ξεχνώντας πως τις χειροκροτούσαν.

Αλλά τώρα αδέλφια είναι αργά, και όπως κάνατε γαργάρα το ότι χάσατε τα λεφτά σας κάνοντας τους ειδήμονες στις φούσκες του χρηματιστηρίου, έτσι και τώρα που η αντιστοιχία με τη δραχμή πρέπει να έχει φτάσει στις 1500, πάλι γαργάρα πρέπει να το κάνετε, διότι συμφωνούσατε με τις αποφάσεις του «πεφωτισμένου».

Το κακό είναι ότι όπως πάντα μαζί με τα ξερά, πρέπει να καούν και τα χλωρά.