Σελίδες

Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Η ΤΙΜΩΡΙΑ… ΤΟΥ.


Το ότι το πρόγραμμα λιτότητας είναι τιμωρία από τους Ευρωπαίους, είναι αλήθεια. Μόνο που δεν είναι ολόκληρη η αλήθεια. Διότι οι  Ευρωπαίοι δεν τιμωρούν τους Έλληνες. Τιμωρούν τον Παπανδρέου.

Τον άνθρωπο που «άνοιξε» την πόρτα της Ευρώπης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Το ότι δεν μας λένε ευθέως πως πρέπει να τον κρεμάσουμε το οφείλει στους προστάτες του. Σ’ αυτούς δηλαδή που του ανέθεσαν την δουλειά.

Στο πρόσωπο του οι Έλληνες εξαθλιώνονται οικονομικά και διασύρονται κοινωνικά...


χωρίς να έχουν αντιληφθεί ότι η «μηχανή» στήθηκε για να χτυπηθεί το ευρώ και τον ρόλο της αιχμής του δόρατος ανέλαβε να τον παίξει ο πρώην πρωθυπουργός.

Οι διαβεβαιώσεις όμως που είχε πάρει, ότι θα μείνει στο απυρόβλητο, έχουν αρχίσει να αποδυναμώνονται και η ανησυχία έχει αρχίσει να τρώει πρώτους απ’ όλους τους «συνεργάτες – εργαλεία» που χρησιμοποίησε για τη «δουλειά» και τώρα δείχνει να έχει σκοπό να τους πετάξει πάνω στον «πάγκο» και να φύγει.


Έχουμε πει ξανά ότι το πρώτο στόμα που θα τον «δώσει» θα είναι Βρετανικό κι αυτό πολύ απλά διότι οι Άγγλοι δεν ανέχονται να τους παρακάμπτει κανείς, ειδικά όταν πρόκειται για μεγάλες δουλειές που θεωρούν δική τους υπόθεση.



Εκείνος έχει και δεύτερο διαβατήριο και μπορεί να περάσει τον υπόλοιπο καιρό του σε σάουνες και γυμναστήρια στην άλλη μεριά του Ατλαντικού κάνοντας κανό σε ποτάμια. Οι άλλοι όμως, τα «εργαλεία», που δεν θα έχουν την εσωτερική πληροφόρηση για να πάρουν αεροπλάνα και ελικόπτερα, μάλλον θα πληρώσουν τελικά πιο ακριβά από μας το μάρμαρο.

Γιατί άλλο είναι να είσαι φτωχός και να γίνεις φτωχότερος και άλλο να είσαι υπουργός και να γίνεις ο χειρότερος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου