Πολλοί είναι οι φίλοι που κάνουν παράπονα γιατί οι συνεργάτες του Systriglo έχουν «κατεβάσει» τα πληκτρολόγια. Είναι αλήθεια, όμως μπροστά στην Ελληνική πραγματικότητα έχουμε σηκώσει τα χέρια ψηλά.
Κάτι σαν να μην υπάρχει κουράγιο, ένα πράγμα. Κάτι σαν μια υποβόσκουσα ντροπή να προκύπτει όταν προσπαθείς να κάνεις χιούμορ με τόσο σοβαρά πράγματα.
Δεν ξέρουμε πια,
πόσο αστείο είναι να σχολιάζεις τις πράξεις και τα λόγια ανθρώπων που είναι πλέον εμφανές ότι βρίσκονται στα όρια της ψυχασθένειας, αν κάποιοι από αυτούς δεν χρειάζονται εσπευσμένα νοσηλεία.
Πόσο χιούμορ μπορείς να κάνεις με κάποιους, που όσο αστείοι και να είναι, παίζουν κορώνα – γράμματα την τύχη σου, την τύχη των παιδιών σου, την τύχη των ανθρώπων που ζουν δίπλα σου;
Με τι κουράγιο να σχολιάσεις χιουμοριστικά την ανοησία.
Γιατί ακόμα και αυτοί που θεωρούνται από τον πολύ κόσμο ευφυείς, αποδεικνύουν καθημερινά ότι τίποτα δεν εμποδίζει κάποιον που κατά γενική ομολογία είναι εμπνευσμένος άνθρωπος, να είναι ταυτόχρονα και βλάκας.
Το κακό τέλος τόσων και τόσων αφελών στην διάρκεια της ιστορίας δεν παραδειγματίζει κανέναν. Όλοι πιστεύουν ακράδαντα ότι δεν τους αφορά, δεν είναι δικό τους θέμα και πως θα παραμείνουν ατιμώρητοι στον αιώνα τον άπαντα.
Όχι δεν θα τους αφήσουμε να μας κόψουν το γέλιο, θα κάνουμε ένα διάλειμμα για να μπορούμε να ξεκαρδιστούμε όταν θα κλαίνε με μαύρο δάκρυ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου