Ολόκληρη η Ελλάδα με την απελπισία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της, προσπαθεί καθημερινά να πάρει κάποια πληροφορία για το μέλλον της, από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Καθημερινά ένας φαύλος κύκλος ολοκληρώνεται μπροστά στα μάτια των ανυποψίαστων τηλεθεατών, κάνοντας την απελπισία τους ακόμα μεγαλύτερη.
Δεκάδες πληροφορίες...
άσχετες μεταξύ τους εναλλάσσονται με καταιγιστικό ρυθμό, ανεξαιρέτως σημαντικότητας, απομακρύνοντας την σκέψη του κοινού από την ουσία των πραγμάτων.
Ασυγκρότητοι παρουσιαστές, ξεπερνώντας συνεχώς τα όρια του λαϊκισμού, καλοπιάνουν και τρομοκρατούν τους ακροατές στον ίδιο χρόνο χωρίς, ούτε οι ίδιοι να έχουν συναίσθηση του αποτελέσματος που είναι η αποχαύνωση του κόσμου και ταυτόχρονα η δική τους.
Την ίδια στιγμή, άνθρωποι που έχουν σοβαρότατες απόψεις να καταθέσουν αλλά δεν βρίσκουν βήμα, αναγκάζονται να καταφύγουν σε αυτού του είδους τις εκπομπές, υποβιβάζοντας τον εαυτό τους στο επίπεδο του συνομιλητή τους – παρουσιαστή, χάνοντας το ειδικό βάρος της προσωπικότητάς τους και των λόγων τους.
Το κοινό μοιραία τους εξομοιώνει με τον σαλτιμπάγκο που βρίσκει χρόνο να αστειευτεί ανάμεσα στην διάλυση του κράτους και την υποθήκευση του μέλλοντος των παιδιών μας (του) και ο καλεσμένος, άφωνος, τον παρακολουθεί να παραδέχεται δημόσια ότι αυτός και οι όμοιοί του, εξυπηρετούν συμφέροντα.
Έχει βεβαίως την εντύπωση ότι επειδή το παραδέχεται δημοσίως, απαλλάσσεται αλλά ο καλεσμένος δεν μπορεί να αντιδράσει αφού ο ανερμάτιστος επιτέλους του παρείχε το πολυπόθητο βήμα και σωπαίνει.
Μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό, ο καλεσμένος θεωρεί ότι η άποψη του πέρασε στον κόσμο. Ξεχνάει ότι τα λεγόμενα του, ανακατεύθηκαν με «ειδήσεις» για το γάμο κάποιας «διάσημης», και συνταγές από την Θεσσαλική κουζίνα και το πιο πιθανό είναι ο ακροατής να θυμάται πως η ανάκαμψη της οικονομίας μπορεί να επιτευχθεί με μια πρέζα βασιλικό ή δυόσμο.
Οι δυστυχείς τηλεθεατές, δεν ξέρουν αν πρέπει να σηκώσουν τα χρήματά τους από τις τράπεζες ή να σηκώσουν το χέρι τους και να φασκελώσουν τα μούτρα τους.
Κοιτάζουν αποχαυνωμένοι και πολύ απλά «νομίζουν». Όταν όμως νομίζεις χωρίς να γνωρίζεις, γίνεσαι Έλληνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου