Σχέδιο: Ν. Χατζηκυριάκου - Γκίκα.
ΤΕΙΧΗ
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νου μου τρώγει αυτή η τύχη
διότι πράγματα πολλά έξω να κάνω είχον.
Α, όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου