Γράφει ο Μιχάλης Αβατάγγελος
Θα ανοίξω το κείμενο με μια φράση του Χρήστου Γιανναρά:
…παρακολουθούμε, χωρίς επίγνωση, την κηδεία μας.
Ναι, έχει δίκιο. Καμία δικαιολογία και καμία πρόφαση για αδιέξοδο στις επιλογές μας, δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Σ’ αυτές τις εκλογές τα πράγματα είναι τόσο ξεκάθαρα όσο ποτέ. Ο ρόλος των κομμάτων στην διάλυση του ελληνικού κράτους είναι τόσο σαφής που οποιαδήποτε αμφιβολία θα μας κατέτασσε αυτομάτως στην κατηγορία των ηλιθίων.
Η αποχή το λευκό και το άκυρο είναι δείγμα αδιαφορίας και δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανείς που μπορεί να μείνει αδιάφορος, μπροστά σε αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας.
Τα κόμματα, αμετανόητα και ενώ δεν θα έπρεπε να έχουν καμία ανάμειξη, μας επέβαλαν τους εκλεκτούς τους και μάλιστα μας απειλούν ότι αν δεν τους ψηφίσουμε θα πάθουμε τα χειρότερα. Ε, λοιπόν χειρότερα δεν γίνεται, είμαστε υπό την εποπτεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Τι εννοούν όταν λένε χειρότερα;
Ψηφίστε ανεξάρτητους, όχι αυτούς που λένε ότι είναι, αυτούς που είναι. Ακόμα και αν αποτύχουν αργότερα στη διοίκηση, εσείς θα είστε υπερήφανοι γιατί δεν κατάφεραν για άλλη μια φορά να σας μαντρώσουν σαν πρόβατα, σε πράσινες, μπλε, κίτρινες και κόκκινες στάνες.
Θα έχετε τη χαρά ότι δεν δώσατε την ευκαιρία σε αυτούς που μπροστά στο συμφέρον του κόμματος δεν θα δίσταζαν ακόμα και να κάψουν τη πόλη, όχι να την αναμορφώσουν.
Το μήνυμα που πρέπει να φτάσει στα κόμματα, δεν μπορεί να έχει πλέον τον ήχο χαστουκιού. Το μήνυμα πρέπει να έχει τον ήχο κανονιάς, να τους τινάξει από τις καρέκλες τους, να τους συνεφέρει από την αλαζονεία τους, να τους δώσει να καταλάβουν ότι αν αισθάνθηκαν κάποια στιγμή παντοδύναμοι, οφείλεται σε μας που τους δώσαμε τη δύναμη, γιατί μας εξαπάτησαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου