Σελίδες

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ ΚΑΙ Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΚΟΥΝΤΟΥΝΑ

Του Μιχάλη Αβατάγγελου

Διαβάζω με έκπληξη στο άρθρο της Δήμητρας Γκουντούνα στην News Trap, με τίτλο « Ο πρωθυπουργός και ο Γιάννης Δημαράς» την απορία της: ποιος θα φανταζότανε πως ένας κούκος θα έφερνε την άνοιξη, και απορώ με την απορία της.
Κανείς, κυρία Γκουντούνα, κανείς δεν το φανταζότανε, και πολύ λογικά γιατί ο «κούκος» σας, δεν έφερε καμία άνοιξη. Ο «κούκος» σας έκανε απλώς κούκου, δηλαδή είπε ΠΑΡΩΝ, και δεν εκφράζει παρά τους αφελείς που δεν μπορούν να διακρίνουν τη διαφορά ανάμεσα στο ΠΑΡΩΝ και στο ΟΧΙ. (Μην ανησυχείτε, είναι πολλοί.) Όσο για τους αγώνες και τις αγωνίες μας, που ο αντίλαλος τους, πέρασε τα σκαλιά του Μαξίμου χάρη στον παλιό σας φίλο, λίγος σεβασμός απέναντί τους δεν θα σας άφηνε να κάνετε αυτή την ατυχή διαπίστωση.
Τον είχατε ικανό για τις πιο επαναστατικές πράξεις, μας λέτε, αλλά δεν ορίζεται τι σημαίνει για σας επαναστατική πράξη, με αποτέλεσμα να μας οδηγείτε στο συμπέρασμα ότι τα πάνω – κάτω είναι η κορύφωση των επαναστατικών πράξεων.
Εύχομαι να μην μιλάτε σοβαρά όταν λέτε πως μια κυβέρνηση που οι αποφάσεις της, περνάνε σαν λαίλαπα φωτιάς από πάνω μας, χρειάζεται ένα «κούκο» για να την εξαναγκάσει σε διακαναλική.
Δεν θα σχολιάσω τις ρομαντικές φιλοφρονήσεις στο πρόσωπό του, φίλος σας είναι, θα μείνω στο μόνο σημείο που παραλίγο να ακουμπήσετε την πραγματικότητα.
Στο σημείο που λέτε ότι σχεδιάζει σε μια χαρτοπετσέτα τα όνειρα των νέων και παναθεμάτον, πιστεύει ότι θα τα υλοποιήσει. Παναθεμάτον κυρία Γκουντούνα ή παναθεμάμας;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου