Σελίδες

Κυριακή 2 Αυγούστου 2015

ΤΟ ΜΟΥΛΑΡΙ ΓΙΑ ΑΛΟΓΟ.

Αδελφέ, το παλικαράκι δεν θα τα καταφέρει. Έλεγε ένας φίλος μου όποτε καταλάβαινε ότι η δουλειά πάει κατά διαόλου εξαιτίας του προσώπου που είχε επιλεγεί να την κάνει.
Τον θυμάμαι κάθε φορά που βλέπω τις επιλογές της κυβέρνησης σε πρόσωπα που «λάμπουν» από ανικανότητα αλλά με τεράστια ευκολία τοποθετούνται σε θέσεις
που τα ιδιαίτερα προσόντα θα ήταν το πιο απλό απαιτούμενο.
Πρόκειται για ανθρώπους που ακόμα και φυσιογνωμικά είναι εμφανές ότι «δεν το έχουν» και κάνουν τραγικότερη την ευθύνη αυτού που τους επιλέγει.
Άνθρωποι που δεν θα τους έδινες σκύλο να τον περάσουν τον δρόμο, τοποθετούνται σε θέσεις «ναρκοπέδια» και καλούνται να αντιμετωπίσουν σπεσιαλίστες της διαπλοκής και μαέστρους της απάτης με μόνο κριτήριο την κομματική τους αφοσίωση.
Αν σκεφτεί κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από λίγο καιρό ήταν ένα κόμμα του 4% καταλαβαίνει ότι ο αριθμός τους είναι τόσο περιορισμένος που είναι αδύνατον να βρεις εκεί μέσα ανθρώπους με προσόντα που να μπορούν να ανταπεξέλθουν σε καταστάσεις όπως αυτή που βρίσκεται η χώρα.
«Κυβερνούσαν ανενόχλητοι» έγραψε κάποιος για τις κυβερνήσεις του παρελθόντος και είναι πραγματικά ο ορισμός του πως φτάσαμε σε αυτά τα χάλια.
Φανταστείτε ότι κυβερνούσαν ανενόχλητοι και κατάφεραν εκτός από την χώρα να καταστρέψουν και τον εαυτό τους.
Τόσα πολλά πολιτικά «μουλάρια» δεν πρέπει να έχουν βρεθεί μαζεμένα στον ίδιο στάβλο, την ίδια χρονική περίοδο. Μουλάρια που έτρεχαν μόνα τους και έρχονταν δεύτερα. Που πλασάρονταν για πολιτικά άτια και όχι μόνο δεν κατάφερναν να βγάλουν την «κούρσα» αλλά έσπαγαν και τα πόδια τους.
Τώρα που τα πράγματα χωρίς υπερβολές είναι δύσκολα και η χώρα χρειάζεται φωτισμένους αλλά και σκληροτράχηλους ανθρώπους, βλέπουμε ξανά μουλάρια κάθε λογής να στήνονται για άλογα κούρσας στην αφετηρία και να κάνουν πως χλιμιντρίζουν από ανυπομονησία.
Κωμωδία αλλά και δράμα ταυτόχρονα. 
Πιστεύω ότι ο Τσίπρας είναι έξυπνος άνθρωπος, σε πολλές περιπτώσεις το έχει αποδείξει, αλλά με αυτές τις επιλογές αδικεί και τον εαυτό του και εμάς.
Καταλαβαίνω την ανάγκη να έχει κανείς δίπλα του ανθρώπους εμπιστοσύνης αλλά την να την κάνεις την εμπιστοσύνη αν εμπιστεύεσαι κάποιον για να φυλάει πρόβατα
και τον βάζεις να φυλάει χρηματιστές.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου