ΟΙ ΑΤΡΑΠΟΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Κακώς δεν κυκλοφόρησε η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία με τον τίτλο ΣΚΑΤΑ!

Στην έντυπη μορφή βέβαια, γιατί στο διαδίκτυο είδαμε την λέξη σε όλες τις γλώσσες.

Κακώς, διότι έχασε την ευκαιρία να αποκτήσει την πατρότητα του πιο χαρακτηριστικού για την πολιτική μας κατάσταση, πρωτοσέλιδου.

Η ατολμία των συνεργατών της δεν την άφησε να χρησιμοποιήσει την πιο περιγραφική ελληνική λέξη. Τέλος πάντων, η ουσία είναι άλλη.

Η δημοσκόπηση που παρουσίασε, δείχνει το 30% των Ελλήνων πολιτών πιστεύει ότι την περίοδο της δικτατορίας περνούσαν καλύτερα.

Αυτό το ποσοστό όσο τεράστιο και να φαίνεται, είναι σίγουρα «κλεμμένο» προς τα κάτω. Είναι πολύ περισσότεροι οι Έλληνες που πιστεύουν το ίδιο αλλά ντρέπονται να το πουν. Ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση κακοποιεί την δημοκρατία, φέρνει τους ανθρώπους σε απελπισία.

Η δημοκρατία μπορεί – θεωρητικά πάντα – να μην έχει αδιέξοδα αλλά οι επιλογές που γίνονται σε πρόσωπα και μεθόδους, δήθεν για να μην φτάσουμε σε τέτοια, οδηγούν σε χειρότερους ατραπούς.

Οι δρόμοι μπορεί να μην είναι αδιέξοδοι αλλά είναι τόσο στενοί και δύσβατοι που είναι αδύνατον να τους περάσει κανείς χωρίς καθοριστικές απώλειες.  

Όταν πρέπει να βρεθεί λύση, πάση θυσία, παίρνονται αποφάσεις που μπορούν να δημιουργήσουν μεγαλύτερα προβλήματα και από αυτήν την ακυβερνησία.

Αυτά τα αδιέξοδα, που δεν ονομάζονται έτσι, αλλά είναι, αναγάγουν σταδιακά την δημοκρατία σε κακό πολίτευμα στην συνείδηση των ανθρώπων.

Ένα πολίτευμα που έχει πληρωθεί με αίμα και που σήμερα, εκτός των άλλων και πολλοί από αυτούς που το έχυσαν, αναρωτιούνται αν πραγματικά άξιζε ο κόπος.