ΜΗΝ ΑΠΟΡΕΙΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟ.

Στην πραγματικότητα ο Βενιζέλος έχει αυτοκτονήσει πολιτικά από την ημέρα που πήγε στο Ζάππειο και δήλωσε παρών.

Εκεί ήταν που απέδειξε ότι όχι μόνο δεν έχει πολιτική ευφυΐα  αλλά ούτε καν κάποια στοιχειώδη πολιτική λογική.

Ο Παπανδρέου είχε χάσει τις εκλογές και ίσως ήταν θέμα ωρών η παραίτησή του.

Η πολιτική αφέλεια του Βενιζέλου να προκαλέσει τον Παπανδρέου και να του δώσει σανίδα για να κρατηθεί, δεν στάθηκε μοιραία μόνο για εκείνον αλλά και για την Ελλάδα.

Έδωσε ρόλο στον Παπανδρέου που περπατούσε με σταθερό βήμα προς την ανυπαρξία και τρόπο να παραμείνει στην πολιτική σκηνή. Αν δεν υπήρχε ο Βενιζέλος, ο Παπανδρέου δεν θα γινόταν ποτέ πρωθυπουργός. Χάρη στο Ευάγγελο, όμως όχι μόνο έγινε πρωθυπουργός αλλά έβαλε και την Ελλάδα σε αυτή την απίστευτη περιπέτεια.

Μέχρι την ημέρα του Ζαππείου, δεν είχε χρειαστεί ποτέ να πάρει πολιτικές αποφάσεις και όσες πήρε από κει και μετά χρειάζεται μεγάλη ευγένεια για να της χαρακτηρίσεις γκάφες. Πρόκειται για πολιτικά Βατερλό που διαδέχονταν το ένα το άλλο.

Ακόμα και οι νομοθετικές πρωτοβουλίες που πήρε την εποχή που απολάμβανε της υπουργικής ασυλίας, είναι τόσο παιδαριωδώς πελατειακές που ακόμα και οι ευνοημένοι τις χρησιμοποιούν για ανέκδοτα.  

Ο Βενιζέλος, παρότι πολλοί πιστεύουν το αντίθετο, δεν υπήρξε ποτέ πολιτικός. Δεν τα κατάφερε ούτε με τις διενέξεις, ούτε με τις συμμαχίες και τα επικοινωνιακά του ευρήματα θα μείνουν παραδείγματα προς αποφυγή.

Αλαζόνας και εκρηκτικός αλλά πάντα προβλέψιμος ηττήθηκε κατά κράτος και από τους πιο εύκολους αντιπάλους. Όπως συμβαίνει με όλους όσους δεν καταλαβαίνουν ότι: «ο πιο καλός τους φίλος και ο πιο κακός εχθρός τους, είναι ο εαυτός τους».