ΑΛΛΑΓΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ.

Περιμένω να ακούσω τον πρώτο που θα πει ότι η επιχείρηση που δεν φοροδιαφεύγει είναι αδύνατον να σταθεί στα πόδια της.

Που θα πει ότι ο επιχειρηματίας που είναι συνεπής στις υποχρεώσεις που του έχει επιβάλει το κράτος, στην καλύτερη περίπτωση μένει άνεργος και στην χειρότερη πάει φυλακή.

Είναι τόσο φανερό το πρόβλημα που είναι αδιανόητο να προφασίζεται κάποιος ότι δεν το βλέπει και πολύ περισσότερο οι ίδιοι οι επιχειρηματίες που σωπαίνουν ενώ μπαλώνουν τις τρύπες με τα «μαύρα» και κρατάνε τις επιχειρήσεις τους ανοιχτές περιμένοντας καλύτερες μέρες.

Η πραγματικότητα όμως είναι θλιβερή. Αν το κράτος κάνει ότι δεν αντιλαμβάνεται...

το πρόβλημα και οι πολίτες στηρίζουν την βιωσιμότητα τους στην εξαπάτηση του κράτους, ο φαύλος κύκλος μεγαλώνει καθημερινά με γεωμετρική πρόοδο.

Δεν ξέρω πως έχει περάσει αυτή η νοοτροπία ότι επιχειρηματίας είναι κάποιος που δουλεύει 18 ώρες την ημέρα με την ψυχή στο στόμα και πρέπει να είναι πιο φτωχός και από συνταξιούχο.

Τι επιχειρηματίας είναι αυτός και γιατί διατηρεί τον τίτλο αφού ο πραγματικός επιχειρηματίας στην Ελλάδα, δεν πληρώνει καθόλου φόρους, κάνει λαθρεμπόριο χωρίς να τον ενοχλεί κανείς, παίρνει δημόσια έργα, δανείζεται χωρίς να επιστρέφει τα χρήματα, απαλλάσσεται από τις υποχρεώσεις του με νόμους και υπουργικές αποφάσεις και πάει λέγοντας.

Οι άλλοι όλοι που φτύνουν αίμα καθημερινά για να μπορούνε να φάνε ένα πιάτο φαί μπορούν να λένε ότι είναι επιχειρηματίες;

Οι περιπτώσεις είναι χιλιάδες, αφού προσωπικά ξέρω καμιά τριανταριά ανθρώπους που κρατάνε ανοιχτά τα μαγαζιά τους δημιουργώντας τεράστια χρέη, που θα είναι αδύνατον να πληρωθούν στο μέλλον, μόνο και μόνο για να έχουν δέκα – είκοσι ευρώ στην τσέπη τους για να φάνε κάτι τα παιδιά τους.

Η κατάσταση είναι τραγική και πρέπει να πάρουν απόφαση να ζητήσουν το δίκιο τους όπως ακριβώς ζητάει το δίκιο του πλέον από τους δανειστές το κράτος.

Το εξωτερικό μας χρέος δεν είναι βιώσιμο όπως δεν είναι βιώσιμα και τα χρέη των πολιτών προς το κράτος που δημιουργήθηκαν από παράλογες απαιτήσεις.

Η αλητεία να παραδέχεσαι τις θυσίες που έχεις επιβάλει στους πολίτες με άδικο τρόπο και να λες ότι έχουν ματώσει παραβλέποντας ότι η πληγή είναι ακόμα ανοιχτή και δεν πρόκειται για «μάτωμα» αλλά για συνεχή αιμορραγία, πληρώθηκε με το χαστούκι των εκλογών.

Το απεχθές χρέος του κράτους προς τους δανειστές δημιούργησε και απεχθή χρέη των πολιτών προς το κράτος που πρέπει να εκλογικευτούν για να μπορέσουμε να σηκώσουμε κεφάλι.

Δεν μπορεί ένας επιχειρηματίας να στηρίζει την επιβίωση του στην φοροδιαφυγή και είναι τρελό ένα κράτος να επιτρέπει να γίνεται αυτό κλείνοντας το μάτι πονηρά και στους πολίτες και στους κρατικούς λειτουργούς που συμπληρώνουν τα έσοδα τους από τις δοσοληψίες με τους πολίτες. Πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία όλων με πρώτη αυτή των πολιτών που προτιμούν να ζουν στην «παρανομία» θεωρώντας αφελώς ότι υπάρχει κάποιο κέρδος απ’ αυτό.

Μια επίσκεψη του ΣΔΟΕ όμως μπορεί να πάει την δουλεία τους τέσσερα χρόνια πίσω και με τις προσαυξήσεις των προστίμων, δέκα. Πρέπει να αποφασίσουν τι προτιμούν. Ένα λογικό κέρδος με το κεφάλι τους ήσυχο ή την διαχρονική αγωνία που ενισχύει και τις συναλλαγές με τους επίορκους κρατικούς λειτουργούς;