Η ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ.

Η διαφορά ανάμεσα στις προηγούμενες κυβερνήσεις και σε αυτήν, που της αρέσει να την λένε και αριστερή, είναι μία αλλά πολύ σοβαρή.

Τα στελέχη αυτής της κυβέρνησης έχουν απολέσει την αυτογνωσία τους, αφού «ρύθμιζαν» εδώ και χρόνια τα πολιτικά θέματα από την καρέκλα του καφενείου την οποία μπερδεύουν με την καρέκλα του υπουργείου.  

Για να το πω με απλά λόγια ο ανεπαρκής που ξέρει ότι είναι ανεπαρκής, πάει

 στο υπουργείο του και λέει: καλημέρα σας, είμαι ο νέος πολιτικός σας προϊστάμενος και… σας αγαπώ.

Όπως δηλαδή πάει ένας άσχετος στο συνεργείο που έχει την μηχανή του και λέει καλημέρα παιδιά, πως πάει; Α βλέπω δουλεύετε την μηχανή μου, ωραία, να σας φέρω κανένα καφέ, θέλετε τίποτα να φάτε; Κατσαβίδι είναι αυτό;

Ο ανεπαρκής που δεν ξέρει ότι είναι ανεπαρκής πάει στο υπουργείο και ξεκινάει να δείξει «στον παππού τα αμπελοχώραφά του».

Όπως δηλαδή πάει ένας άσχετος στο συνεργείο και με το «καλημέρα» αρχίζει να τους λέει πώς να ρυθμίσουν τον εκκεντροφόρο και τις βαλβίδες.

Ο ανεπαρκής που δεν ξέρει ότι είναι ανεπαρκής, γίνεται περίγελο των υπηρεσιών του υπουργείου του και κάθε φορά που αναλαμβάνει να χειριστεί κάποιο θέμα δημιουργεί καινούργια ανέκδοτα διασκεδάζοντας τους υπαλλήλους.

Ο ανεπαρκής που ξέρει ότι είναι ανεπαρκής, παραμένει ένας αξιοσέβαστος υπουργός που λέει τις μπούρδες που του λένε να πει και βγάζει τη θητεία του επισκεπτόμενος τα ουζερί της περιοχής.

Οι προηγούμενοι ενώ οδήγησαν την χώρα στην καταστροφή εκτέθηκαν όσο μπορούσαν λιγότερο έχοντας επίγνωση της άγνοιας τους και πολλοί από αυτούς απολαμβάνουν πολιτικού σεβασμού, ενώ έπρεπε να κρέμονται ανάποδα από κάποιο δέντρο.

Οι σημερινοί που θεωρούν τους εαυτούς τους ειδήμονες της πολιτικής, την οποία ξεχνούν ότι την έχουν εξασκήσει μόνο στα καφενεία, επεμβαίνουν σε όλα.

Το μπάχαλο γίνεται τόσο εμφανές που σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα γελοιοποιούνται σε βαθμό «κακουργήματος».

Το αποτέλεσμα, που δεν αντιλαμβάνονται δυστυχώς, θα είναι, όταν το καράβι πάει στα βράχια, που είναι παραπάνω από σίγουρο ότι θα πάει, να φάνε αυτοί και το ξύλο που προοριζόταν για τους προηγούμενους.