Σελίδες

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

ΔΙ – ΑΣΗΜΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.


Μέσα στην απόλυτη ασυναρτησία της εποχής, βρήκαν ευκαιρία και διάφοροι αναρχοατάλαντοι να μας πλασάρουν την ανεπάρκεια τους για τέχνη.

Μέσα στην αναμπουμπούλα δηλαδή, πες και συ τα δικά σου, και κάτι θα μείνει.

Αλλά αντί να καταδικαστούν στα μαύρα σκοτάδια της απαξίωσης, τους δίνεται βήμα,
ακόμα και σε έντυπα που επαγγέλλονται την σοβαρή ενημέρωση, να εκθέσουν τις «απόψεις» τους.

Μιλάω γι’ αυτά τα ασήμαντα υποκείμενα που κατάφεραν να πείσουν πολλά από τα παιδιά μας, ότι αρκεί να είσαι ένας κλόουν της καθημερινότητας για να πετύχεις στη ζωή.

Με περίσσιο θράσος, δηλώνουν ο ένας ο καλύτερος ηθοποιός, ο άλλος ο καλύτερος σκηνοθέτης, ο τρίτος ο καλύτερος των καλύτερων και πάει λέγοντας.

Και επειδή κανείς δεν αδειάζει να τους πάρει με τις πέτρες, η εντύπωση που μένει στον κόσμο, είναι ότι αφού κανείς δεν αντιδρά μπορεί να έχουν και δίκιο.

Αλλά για να τελειώνουμε ας ορίσουμε τον ηθοποιό για να ξέρουμε τι λέμε. Ηθοποιός είναι εκείνος που μπαίνει στο «πετσί» του ρόλου και όχι εκείνος που βάζει τον ρόλο στο «πετσί» του.

Πιο απλά, ο καραγκιόζης που μπορεί να παίξει τον καραγκιόζη γιατρό, τον καραγκιόζη δικηγόρο, τον καραγκιόζη φούρναρη δεν υποδύεται τον γιατρό, τον δικηγόρο ή τον φούρναρη αλλά τον καραγκιόζη που κατά περίπτωση γίνεται γιατρός, δικηγόρος ή φούρναρης. Αυτό δεν είναι ηθοποιία, αυτό είναι η δυστυχία του να είσαι αποκλειστικά και αναπόφευκτα, μόνο καραγκιόζης.  

Από πότε άλλωστε η απήχηση μιας παράστασης στο κοινό έγινε πιστοποιητικό ποιότητας της υποκριτικής τέχνης;

Μια γελοία θεατρική παράσταση ακόμα και αν την παρακολουθήσουν χιλιάδες άνθρωποι, δεν παύει να είναι γελοία, όπως και ένα γελοίο τραγούδι ακόμα κι αν τραγουδηθεί από άκρη σε άκρη στην Ελλάδα, δεν θα πάψει να είναι γελοίο.

Αλλά υπάρχει και το οργιώδες. Αυτή η κάστα δηλώνει ότι δεν συνάντησε ποτέ καμία κάστα που να προσπάθησε να μπει εμπόδιο στην καριέρα της. Τρομερό;

Και όλους αυτούς τους εξαφανισμένους ηθοποιούς ποιος τους έδεσε την «πέτρα» στο πόδι και τους φουντάρισε στη «θάλασσα της ανυπαρξίας» ρε λεβέντες; Η μαφία;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου