ΜΑΡΙΝΑ
Δώσε μου δυόσμο να μυρίσω
λουίζα και βασιλικό
Μαζί μ’ αυτά να σε φιλήσω
και τι να πρωτοθυμηθώ
Τη βρύση με τα περιστέρια
των Αρχαγγέλων το σπαθί
Το περιβόλι με τ’ αστέρια
και το πηγάδι το βαθύ
Τις νύχτες που σε σεργιανούσα
στην άλλη άκρη τ’ ουρανού
Και ν’ ανεβαίνεις σε θωρούσα
σαν αδελφή ου Αυγερινού
Μαρίνα πράσινό μου αστέρι
Μαρίνα φως του Αυγερινού
Μαρίνα μου άσπρο περιστέρι
και κρίνο του καλοκαιριού.
Οδυσσέας Ελύτης
@ Για εμπόδιο λησμονιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου