ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΑ.

Κάτι δεν πάει καλά στο Βασίλειο της Ανεπαρκείας και δεν μιλάω για το αυτονόητο αλλά για κάτι πιο πέρα απ’ αυτό. Αυτή η απόλυτη αφασία που χαρακτηρίζει το σύστημα έχει ξεπεράσει την ελληνική «φύση».

Τα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα, δεν μπορούν να σταματήσουν, όχι μόνο σκάνδαλα που βρίσκονται σε εξέλιξη αλλά ακόμα και αυτά που δεν έχουν αρχίσει να υλοποιούνται.

Οι έκνομες συμφωνίες που γίνονται χωρίς καμία διάθεση λογοδοσίας, μεταξύ του κράτους και των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων είναι καθημερινές και τόσο βεβιασμένες που «δείχνουν»… χάος.

Είναι αδύνατον να μην ξέρουν τι κάνουν, είναι αδύνατον να είναι τόσο αφελείς που να πιστεύουν πως η δικαιοσύνη θα «καταπιεί» τόσο εξόφθαλμες παρανομίες.

Δυστυχώς και ένα μέτριο μυαλό μπορεί να καταλάβει ότι κάτι ξέρουν που δεν το ξέρουμε εμείς οι υπόλοιποι.

Κάτι ξέρουν, που όταν συμβεί, δεν θα έχει καμία σημασία, ούτε το πολιτικό, ούτε το οικονομικό, ούτε το κοινωνικό κόστος.

Αρπάζουν ότι βρεθεί μπροστά τους, με συνοπτικές διαδικασίες καταπατώντας κάθε έννοια δικαίου, αδιαφορώντας γι’ αυτούς που κραυγάζουν ότι καταπατείται το σύνταγμα, καταλύονται οι νόμοι, παραβιάζονται κάθε είδους κανόνες.

Δυστυχώς άλλη εξήγηση δεν υπάρχει. Κάτι άσχημο μας περιμένει και εκείνοι που το γνωρίζουν, βιάζονται να «τακτοποιήσουν» τις «εκκρεμότητες» που μόνο κάτω από αυτές τις ειδικές συνθήκες θα μπορούσαν να «τακτοποιηθούν».

Η προσπάθεια να δημιουργήσουν ένα «ομιχλώδες καθεστώς», ώστε όταν περάσει αυτό το «κάτι» τα πάντα να είναι αμφιλεγόμενα, αυτό δείχνει.

Ο θεός να με βγάλει ψεύτη αλλά αυτή η «αφέλεια» δεν είναι φυσιολογική.