Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ.

Του Μιχάλη Αβατάγγελου.

Το έχω ακούσει πολλές φορές από διάφορους αναλυτές που προσπαθούν να ερμηνεύσουν τον τρόπο με τον οποίο κινείται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Τόσες πολλές, που προκαλεί γέλια. Ο Τσίπρας είναι φαινόμενο, λένε… και καθαρίζουν.

Το κλωνάρι που θα τους βγάλει το μάτι δεν το βλέπουν, κοιτάζουν το δάσος θεωρώντας ότι αυτό που λείπει από την πολιτική είναι ο ρομαντισμός.

Η δυσκολία βέβαια να καταλάβουν τι ακριβώς συμβαίνει γύρω τους, έγκειται στο ότι τα πράγματα είναι πολύ απλά και εκείνοι έχουν μάθει να κάνουν «σύνθετες» σκέψεις.

Ο Τσίπρας είναι ένας απλός άνθρωπος που έδωσε προσοχή σε αυτούς που του έλεγαν ότι οι Έλληνες πολιτικοί είναι για κλάματα.

Ένας άνθρωπος με όσο μυαλό πρέπει να έχει κάποιος για να καταλάβει ότι αυτοί οι μεγαλοσχήμονες της πολιτικής σκηνής δεν ήταν τίποτα άλλο από αστεία ανθρωπάκια που έκλειναν συμφωνίες μεταξύ τους, όταν τα πράγματα ήταν εύκολα.

Τόσο αστεία, που αρκεί μια ερώτηση του εισαγγελέα, για να βρεθούν φυλακή.

Αυτό που κάνει ο Τσίπρας, είναι πολύ απλό. Τους προκαλεί να πάρουν φόρα και όταν φτάσουν μπροστά του, κάνει στην άκρη. Κανείς από αυτούς δεν έχει αποφύγει να χτυπήσει το κεφάλι του στον τοίχο. Κάποιοι από αυτούς, εκνευρισμένοι απ’ αυτό που έχουν πάθει, το χτυπάνε και στον απέναντι τοίχο από μόνοι τους.

Εκείνος κάνει μόνο την αρχή. Τους τραβάει την γραβάτα. Εκείνοι, έμπειροι στους πολιτικούς χειρισμούς, μένουν με το σώβρακο.

Ο Τσίπρας δεν είναι φαινόμενο, εκείνοι είναι ελάχιστοι. Και αυτό ο Τσίπρας το κατάλαβε γρήγορα.