ΠΑΡΑΜΥΘΙ:
Μια φορά κι έναν καιρό ένας καλός άνθρωπος που αγωνιζόταν χρόνια
για τα δικαιώματα των ζώων κληρονόμησε ξαφνικά ένα χοιροτροφείο.
Στην αρχή του φάνηκε πολύ άσχημο ένα τέτοιο πράγμα να έχει συμβεί
σ’ αυτόν αλλά μετά σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να αγωνιστεί για τα δικαιώματα των
ζώων από «μέσα». Όμως ήρθε η εποχή της σφαγής και για να μην πτωχεύσει το χοιροτροφείο
έπρεπε να σφαγιαστούν τα ζώα και να πουληθούν στις αγορές.
Με μαύρη την καρδιά και την ψυχή του άδεια, έδωσε την άδεια
να σφαγιαστεί το πρώτο γουρούνι.
Στεναχωρήθηκε, βούρκωσε, είπε να το τραβήξουν και μια
φωτογραφία για να το βάλει στο γραφείο του αλλά το βράδυ αναγκάστηκε να ομολογήσει
ότι οι δύο πρώτες μπριζόλες ήταν υπέροχες.
Την άλλη μέρα έμαθε ότι για τα προσούτα είχαν ήδη κάνει προσφορά
οι Κινέζοι και το ίδιο απόγευμα ότι τα κότσια τα είχαν «κλείσει» οι Γερμανοί.
Δεν μπορούσε να μην σκεφτεί ότι αφού σφάχθηκαν που σφάχθηκαν
τα ζώα, τι νόημα είχε να μείνουν στις αποθήκες άρα η πώληση ήταν μια επιτυχία.
Όταν δε έμαθε ότι είχαν περισσέψει και χιλιάδες λουκάνικα, πέταξε
από την χαρά του. Σκεφτείτε, φώναξε, πόσοι σύντροφοι θα λύσουν το πρόβλημα της επιβίωσης
τους μ’ αυτά. Για φαντάσου είπε, μερικές φορές εκεί που νομίζεις ότι έχει έρθει η καταστροφή, η ζωή τα φέρνει όλα
ανάποδα και σε αναγκάζει να τα κοιτάξεις και από την άλλη μεριά. Ίσως τελικά
αυτή να είναι η μοίρα των ζώων. Το ίδιο δεν συμβαίνει άλλωστε και στο ζωικό βασίλειο;
Σημασία έχει, κατέληξε, να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου.
ΔΙΔΑΓΜΑ:
Πρέπει να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου, διότι αυτό που κάνει
ο εαυτός σου
την μια στιγμή μπορεί να μοιάζει κακό και την άλλη στιγμή να
αποδεικνύεται καλό.
Ένας εαυτός δεν μπορεί να ξέρει εκ τον προτέρων τι είναι καλό
και τι είναι κακό, οπότε καλό είναι να τα έχει καλά με τον εαυτό του, διότι αν
τα έχει κακά μπορεί να τον διαψεύσει ο ίδιος του ο εαυτός.
