ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ.

Καλά η κυβέρνηση φτιάχνει συνεχώς επιτροπές σοφών. Οι «σοφοί» δεν ντρέπονται;

ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΨΑΡΑΔΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ.

- Καλημέρα σας, μπορώ να κάνω μια αίτηση θεραπείας του υδρομετρητή μου; Έμαθα ότι το δημοτικό συμβούλιο Αίγινας θεραπεύει υδρομετρητές και ο δικός μου έχει τα χάλια του.

- Δηλαδή τι παρουσιάζει;

- Παραμιλάει.

- Παραμιλάει;

- Ναι λέει πολλά.

- Μάλιστα. Πως λέγεστε κύριε;

- Εεε… τώρα τι πρέπει να πω; Φλαμπουράρης; 

ΒΡΕ ΑΛΕΞΗ.

Τον Φλαμπουράρη για να τον διώξεις από την κυβέρνηση πρέπει να δεις το «πόθεν έσχες» του; Μια φωτογραφία του, δεν φτάνει; 

ΠΑΠΠΟΥΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ.

Δεν είναι κακό να μην ξέρεις που βρίσκεσαι, έτσι κι αλλιώς κανείς δεν ξέρει. Κακό είναι να μην το αποδέχεσαι και να προσπαθείς να ερμηνεύσεις την ύπαρξή σου με διάφορες δοξασίες. Κακό είναι να νομίζεις ότι είσαι κάτι πολύ σημαντικό και έπρεπε να συνεννοηθούν υπερκόσμιες δυνάμεις για να υπάρξεις. 

ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΒΡΙΖΕΙ Ο ΣΤΑΘΗΣ.

Όχι κύριοι, δεν μπορείτε να απαντήσετε σε ένα φίλο σας, που φάγατε μαζί ψωμί και αλάτι, όταν σας λέει πουλημένους, όταν σας λέει ξεφτιλισμένους και απατεώνες, μπορείτε να στεναχωρηθείτε όσο θέλετε, αλλά να απαντήσετε δεν μπορείτε. 

ΒΡΕ ΑΛΕΞΗ.

Καλά βρε παιδί μου Αλέξη, όταν κάνεις κάποιον υπουργό δεν τον ξέρεις, τον ξέρεις δηλαδή αλλά δεν τον έχεις δει ξανά υπουργό. Πάει καλά. Μετά που τον βλέπεις να καβαλάει το καλάμι να παίρνει το ξύλινο σπαθί και να σκοτώνει κουρτίνες, καναπέδες και βάζα, γιατί δεν τον στέλνεις από κει που ήρθε αυτομάτως;

Αυτοί που κάνεις υπουργούς δεν κάνουν ούτε για να περάσουν γριούλα το δρόμο αλλά τέλος πάντων, τον έβαλες, πήρε το σπαθί του, τον διώχνεις.

Τι περιμένεις; Να σκοτώσει και τον θερμοσίφωνα; 

ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ.

Προσοχή. Ο τελευταίος δεν θα κλείσει την πόρτα, γιατί την πόρτα θα την έχουν πάρει. Τον τελευταίο θα τον προλάβουν. Θα τρέξει βέβαια όσο πιο γρήγορα του επιτρέπουν τα πόδια του για να απομακρύνει την ακαθόριστη μάζα που διαθέτει για σώμα από τα χέρια τους, αλλά θα τρέξει μάταια.

Όταν καταλάβει ότι τον έχουν φτάσει, θα προσπαθήσει να τους πείσει ότι δεν είναι αυτός που κυνηγάνε, πως κάνουν λάθος. Αστεία πράγματα.

Αυτός που νόμιζε ότι ήταν ευλογημένος από την ζωή, που νόμιζε πως η ζωή του χρωστούσε, όπως και τόσοι άλλοι σαν κι αυτόν στην ιστορία, θα καταρρεύσει κάτω από τα χτυπήματα των ροπάλων.

Θα βάλει τα κλάματα, θα παρακαλέσει, θα υποσχεθεί και θα απειλήσει. Δεν θα τον ακούσει κανείς. Πρέπει να έχεις μάθει να ακούς για να σε ακούσουνε, άμα δεν ακούς δεν μπορείς να μιλήσεις κι αυτός μέχρι σήμερα δεν είχε καταλάβει ότι δεν μιλούσε.

Μυρίζοντας το δικό του θα θυμηθεί πως μυρίζει το αίμα. Το αίμα που ακόμα και η σκέψη του, του έφερνε αναγούλα αλλά ήταν πάντα μακριά για να μυρίσει των άλλων.

Οι άλλοι αιμορραγούσαν αλλά εκείνος απολάμβανε να του ανοίγουν τις πόρτες, να υποκλίνονται και να χαμογελάνε όταν περνάει, να λέει ακίνδυνα ανοησίες την στιγμή που οι άλλοι ήταν αναγκασμένοι να γελάσουν. Ποτέ δεν το σκέφτηκε αυτό.

Ο τελευταίος δεν θα βρει πόρτα να την κλείσει πίσω του. Κι ο τελευταίος μπορεί να είναι οποιοσδήποτε, ακόμα και ο πρώτος. Όπως γίνεται όταν ο κόσμος γυρίζει ανάποδα. Κι ο κόσμος γυρίζει ανάποδα αναπάντεχα. Μπορεί να του ακουμπήσεις ένα τόνο και να μην γύρει καθόλου, κι έπειτα με το βάρος ενός ακροπατήματος, να έρθει τα πάνω κάτω. Το είχε ακούσει αυτό. Το είχε πει και ο ίδιος σε κάποιους αλλά είχε πάντα την ψευδαίσθηση ότι δεν αφορούσε εκείνον. Ο δικός του ο κόσμος πατούσε σταθερά, είχε βάσεις, αντηρίδες και στηρίγματα.

Ο πόνος, δεν θα είναι σαν εκείνον του κολικού που είχε νιώσει κάποτε, θα είναι παράξενος, ανάμεικτος με μουδιάσματα και οσμές, μπερδεμένος μέσα στο κεφάλι του από τους αλλεπάλληλους συναγερμούς που θα λαμβάνει ο εγκέφαλος.

Τα ρόπαλα χτυπάνε παντού. Στα πόδια, στα πλευρά, στο κεφάλι.

Θα μείνει πεταμένος στο πεζοδρόμιο, αιμόφυρτος, κουρελιασμένος, ανήμπορος να σηκωθεί στα πόδια του. Θα περιμένει να τρέξει κάποιος κοντά να τον ρωτήσει αν χρειάζεται κάτι. Και πράγματι κάποιος θα πλησιάσει, θα τον αναγνωρίσει και θα φτύσει επάνω του πριν του γυρίσει την πλάτη.

Θα αναρωτηθεί βέβαια που πήγε η αλληλεγγύη, η κατανόηση, η ανθρωπιά, θα αναρωτηθεί πως είναι δυνατόν οι άνθρωποι να γίνουν τόσο σκληροί, αυτοί όμως δεν θα είναι άνθρωποι, θα τους έχει κάνει σαν τα μούτρα του.   

Αυτός ο ανθρωπάκος που οι συγκυρίες των έφεραν στην δεσπόζουσα θέση και καμία ζωή δεν του χρωστούσε τίποτα, θα ξεψυχήσει εκεί στο πεζοδρόμιο αβοήθητος, βουτηγμένος στο αίμα του και στα υγρά του, θλιβερό εξόγκωμα από λίπος και σάρκες. Ναι. Αλλά αυτό δεν θα είναι το χειρότερο. Το χειρότερο θα είναι πως θα ξεψυχήσει αμετανόητος. 

ΑΝΤΙ ΠΟΛΙΤΕΥΣΗ.

Γιατί διαμαρτύρεται η αντιπολίτευση; Η κυβέρνηση κάνει ότι ακριβώς έκανε και εκείνη όταν ήταν κυβέρνηση. Τόσο ακριβώς που αναρωτιέσαι αν είσαι Νεοδημοκράτης που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ ή ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ που ψήφισε Νέα Δημοκρατία.
Τόσο ακριβώς που δεν ξέρεις αν είσαι εσύ ή είσαι κάποιος άλλος.
Τόσο ακριβώς που βλέπεις τον Φίλλη και λες καλά τα λέει ο Αρβανιτόπουλος.
Τόσο "ακριβώς" που όλα δείχνουν ότι έχουμε φτάσει στο "παρά πέντε". 

ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΑΛΛΙΩΣ.

Καπό, φτερό, φανάρι, πόρτες, πορτμπαγκάζ. Όχι άλλο ΑΡΙΣΤΕΡΑ ρε παιδιά, έχουμε βαρέσει 40 προαπαιτούμενα. 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΛΑΚΑ.

Ο άνθρωπος λάμπει από βλακεία, το βλέπεις ότι λάμπει από βλακεία, σου το λένε οι άλλοι ότι είναι βλάκας, στο λέει ο ίδιος ότι είναι βλάκας, αποδεικνύεται ότι είναι βλάκας, το ξέρει και η κουτσή Μαρία ότι είναι βλάκας και εσύ τον κάνεις υπουργό.

Αυτός ο βλάκας δεν είναι λιγότερο βλάκας από σένα; 

ΘΕΡΙΝΟ ΓΚΑΒΟΣ.

ΘΕΡΙΝΟ ΓΚΑΒΟΣ.
ΑΥΤΟ.
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ;
Α, ΝΑΙ, ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΔΑΣ. 

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΛΙΟ ΚΑΙ ΝΕΟ.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΗΛΙΘΙΟΙ. 

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΟΦΩΝ.

Σοφιστείες. 

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ.

Έχουν ακουστεί και θα ακουστούν ακόμα χιλιάδες ιδέες για την αντιμετώπιση της λαθρεπιβίβασης στα λεωφορεία. Πρόεδροι και υπουργοί αλληλοκατηγορούνται για τις προτάσεις οι μεν των δε. Σύμβουλοι κονταροχτυπιούνται για να περάσει ή ιδέα του ενός ή του άλλου και ορκίζονται ότι θα λύσουν το πρόβλημα αλλά ΚΑΝΕΝΑΝ δεν έχω ακούσει ακόμα να λέει πως πολύ απλά πρέπει ΝΑ ΚΟΒΕΙ ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ Ο ΟΔΗΓΟΣ. 

340.750.000 ΔΡΑΧΜΕΣ.

Σιγά ρε, τι είναι ένα εκατομμύριο για να μην το ξεχάσεις; 

Η ΑΓΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ.

Ο Τρύφων (σώσον κύριε το λαό σου), που λέει και ο Στάθης, μας είπε ότι έχει εικόνισμα της Αγίας Υπομονής στο γραφείο του. Εκείνο που δεν μας είπε είναι αν ξέρει την ιστορία της Αγίας Υπομονής.

Δεν μας είπε αν ξέρει, πως έζησε η Αγία Υπομονή, πως μαρτύρησε και τι συνέβη όταν πέθανε. 

ΕΓΙΝΕ;

Καλά συνεχίστε τις ληστείες και τις αρπαχτές και θα δείτε τι θα πάθετε άμα γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Έγινε; 

ΤΡΥΦΩΝ.

Ήταν μόνος, ολομόναχος αλλά αποφασισμένος. Μέσα στην νύχτα με βήματα γάτας ανακατεύτηκε με τις σκιές και πλησίασε αργά το στόχο του.

Ο θρυλικός εκδικητής των φοροφυγάδων, πέρασε τοίχο – τοίχο δίπλα από τα ψηλά κτίρια των ολιγαρχών και με φιδίσιες κινήσεις πλησίασε τα άλλα κτίρια των πολυεθνικών. Η νύχτα ήταν ήσυχη αλλά η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη από κάποια αδιευκρίνιστη ένταση. Ήξερε πως υπήρχαν συστήματα ασφαλείας αλλά η εκπαίδευση του ήταν άριστη. Φορούσε μπέρτα που απορροφά τις ακτίνες και αποπροσανατολίζει τους μαγνητικούς ανιχνευτές. Έφτασε στην είσοδο της μεγαλύτερης από τις εταιρίες σκαρφάλωσε στην υδρορροή και κρεμάστηκε ανάποδα από την μαρκίζα. Ένας χοντρός νυχτοφύλακας κοιμόταν του καλού καιρού στο θυρωρείο με τον ασύρματο να κρέμεται στο στήθος του. Κοίταξε με τα ιδικά γυαλιά του την κλειδαριά και κατάλαβε ότι η πόρτα ήταν κλειδωμένη. Δεν είχε σκοπό να κάνει φασαρία, ήθελε να τους πιάσει στον ύπνο και πήδηξε αθόρυβα στην άλλη πλευρά της εισόδου. Έκανε τον κύκλο και βρέθηκε μέσα στο σκοτάδι στην πίσω πλευρά του κτιρίου. Ίσως να έχουν ξεχάσει κάποια πόρτα ανοιχτή, σκέφτηκε και προχώρησε με προσεκτικά βήματα μέχρι που βρέθηκε πραγματικά μπροστά σε μια πόρτα που ήταν μισάνοιχτη. Έβγαλε από την τσέπη του ένα σπρέι WD 40 και ψέκασε τους μεντεσέδες για να μην τρίξει. Την άνοιξε αργά και προσπάθησε να δει μέσα στο χώρο. Υπήρχαν κάποια μικρά φώτα που άναβαν αλλά χρειάστηκαν να ιδικά γυαλιά νυχτερινής όρασης για να μπορέσει να δει ότι είχε μπει στον υποσταθμό της ΔΕΗ.

Προσπάθησε να ελέγξει τον εκνευρισμό του φέρνοντας στο μυαλό του την εικόνα μιας γκόμενας που είχε στο δημοτικό. Βγήκε και προχώρησε με τις ίδιες κινήσεις κάνοντας τον κύκλο του κτιρίου μέχρι που βρέθηκε ξανά στην κεντρική είσοδο χωρίς να συναντήσει άλλη ανοιχτή πόρτα. Έπρεπε να πάρει αποφάσεις. Πέρασε στην απέναντι μεριά της αυλής και στάθηκε δίπλα στο κορμό ενός δέντρου. Πήρε την στάση γιόγκα που του είχαν μάθει στην σχολή ψυχραιμίας και έμεινε ακίνητος για μερικά λεπτά.

Αυτό ήταν. Τα πράγματα έγιναν ξεκάθαρα στο μυαλό του. Τράβηξε την μπέρτα στην άκρη και περπάτησε με σταθερό βήμα προς την είσοδο και εκεί μέσα στην σιγαλιά της νύχτας μια φωνή εικούσθει … που πας βρε πούστη. 

ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.

Ο Παπανδρέου πυροβόλησε την Ελλάδα στο κεφάλι και έκρυψε το όπλο πίσω από την πλάτη του, όσοι καθόντουσαν στην παραλία του Καστελόριζου, το είδαν.

Ο Σαμαράς έσπρωξε το πτώμα στο χαντάκι και προσπάθησε να το σκεπάσει με χόρτα. Ο Τσίπρας τον είδε και πριν να το σκεπάσει ολόκληρο άρχισε να του κάνει τεχνητές αναπνοές, ράμματα και να του κολλάει τσιρότα.

Έτσι πήρε την Ελλάδα και την πήγε στην Ευρώπη να τους δείξει πόσο χάλια είναι.

Εκεί έμαθε ότι είναι νεκρή.

Εκεί του είπαν ότι ο νεκρός μπορεί να ιδρώνει αλλά να σηκωθεί να περπατήσει δεν υπάρχει περίπτωση. Και τα πήρε στο κρανίο.

Την έφερε πίσω και αφού είχε πάρει και ευρωπαϊκό πιστοποιητικό θανάτου και ήταν σίγουρος για τον θάνατό της, την άρχισε στις κλωτσιές.

Έτσι κι αλλιώς ο πεθαμένος από κλωτσιές δεν παίρνει χαμπάρι και νευριασμένος που είχε εξαπατηθεί έβαλε και κάτι τύπους που τους ονόμασε υπουργούς να την κλωτσάνε.

Αλλά όπως λέει και η παροιμία: τον νεκρό κι αν τον κλωτσάς τα παπούτσια σου χαλάς και έτσι όταν έρθει η ώρα να τρέξουνε για να μην τους πιάσουν θα είναι και ξυπόλητοι. 

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ;

Όταν λέμε αναλαμβάνω την ευθύνη σημαίνει ότι την παίρνω στην πλάτη μου και την πηγαίνω στο νοσοκομείο για θεραπεία; Την παίρνω παραμάσχαλα και πάω να την πνίξω στο ποτάμι; Την πιάνω αγκαζέ και πάμε μαζί για καφέ; Την πιάνω από τα πόδια και την πετάω στη θάλασσα; Τι σκατά σημαίνει αναλαμβάνω την ευθύνη;

Ή εξηγήστε μας ή σταματήστε να την λέτε αυτή την μ@λ@κί@ γιατί στην αρχή γελάγαμε αλλά τώρα…ανατριχιάζουμε πλέον.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΔΙΑΤΥΠΩΣΕΙΣ.

Κύριε Τσίπρα, η πινέζα στο επάνω δεξιά μέρος του χάρτη, δεν κρατάει τον χάρτη στην θέση του, τον κάνει να γέρνει στα αριστερά λίγο πριν να πέσει. 

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ.

… και μες την σιγαλιά της νύχτας μια φωνή εικούσθει, που πας βρε πούστη; 

Η ΜΑΥΡΗ ΝΥΧΤΑ.

Ήταν νύχτα. Μαύρη. Κατάμαυρη και παγερή. Είχαμε σταματήσει το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου και κάναμε ένα τελευταίο τσιγάρο με τον φίλο μου τον Κώστα πριν

χωρίσουμε για να πάει ο καθένας σπίτι του.

 Ξαφνικά, μια σκιά πέρασε μπροστά μας με απίστευτη ταχύτητα και χάθηκε προς την μεριά που εδρεύουν οι πολυεθνικές ανεμίζοντας μια μπέρτα. Έμεινα άφωνος να κοιτάζω την σκιά να χάνεται στο σκοτάδι, σίγουρος ότι είχε δει με τα μάτια μου κάποιον σούπερ ήρωα.

- Μαλάκα ο Τρύφωνας, είπε ο Κώστας.

- Ποιος Τρύφωνας, είπα εγώ.

- Ο Αλεξιάδης ρε.

- Αυτό που πέρασε μπροστά μας ήταν ο Αλεξιάδης;

- Στραβός είσαι ρε, δεν είδες που γυάλιζε;

- Δεν πρόλαβα να δω τίποτα.

- Άμα προλάβαινες δεν θα ήταν ο Αλεξιάδης, θα ήταν ο Μπάτμαν.

- Και είναι ο Αλεξιάδης πιο γρήγορος από τον Μπάτμαν;

- Και από τον Σπίντερμαν και από έναν άλλο κάτι Μαν, που δεν τον θυμάμαι τώρα.

- Μαλάκα τρόμαξα.

- Εσύ τρόμαξες; Να δεις τι θα πάθουν οι πολυεθνικές.

- Τι θα πάθουν;

- Θα τις ρημάξει.

- Με τι; Με πέτρες;

- Τι πέτρες ρε βλάκα, έλεγχο θα πάει να τους κάνει.

- Τέτοια ώρα.

- Αυτή είναι η καλή ώρα.

- Καλή ώρα είναι όταν είναι κλειστές;

- Εσύ νομίζεις ότι κάνω πλάκα αλλά δεν θα αφήσει όρθιο τίποτα.

- Τι θα κάνει; Θα τους σπάσει τις τζαμαρίες;

- Θα τους πιάσει στον ύπνο.

- Στις πολυεθνικές κοιμούνται; Σπίτια δεν έχουνε;

- Ρε βλάκα θα πάει να καταλάβει τα γραφεία και όταν έρθουνε το πρωί θα τους ξαφνιάσει. Δεν θα προλάβουνε να πειράξουνε τίποτα.

- Τι να πειράξουνε πρωί – πρωί οι πολυεθνικές, ό,τι είναι να πειράξουν το πειράζουν πριν έρθουν.

- Μαλάκα ο Τρύφωνας δεν πιάνεται σου λέω, και είναι και αποφασισμένος. Τον είδες πως πέρασε;

- Πραγματικά έμεινα άφωνος. Που τα έμαθε αυτά τα κόλπα;           

- Στην Γερμανία.

- Φτιάχνουν σούπερ ήρωες στην Γερμανία;

- Έχουνε κάτι εταιρίες που σε εκπαιδεύουν αλλά «πειράζουν» το λογισμικό και ενώ μοιάζεις με FIAT είσαι PORSCHE αλλά δεν το καταλαβαίνει κανείς.

- Μα είπα και εγώ.

- Τι είπες;

- Τι να πω; Ένας πρώην ΠΑΣΟΚ, πρώην εφοριακός, πρώην συνδικαλιστής, πρώην τα τρία κακά της μοίρας του και καράφλας, πως έγινε σούπερ ήρωας;

- Το καράφλας μην το λες, είδες πως έλαμπε μες την νύχτα.

ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ;

Τι πρέπει να κάνει ο Αλεξιάδης για να τον μαζέψετε, να κάνει και κακά του; 

ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ… ΑΝΑ - ΔΕΣΕΙΣ.

Τι να κάνει ο Άδωνης κύριοι πολιτικοί αναλυτές; Να μην είναι υποψήφιος; Αφού όποιος και να εκλεγεί πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας θα τον πετάξει στα σκουπίδια.

Είναι υποχρεωμένος να είναι υποψήφιος ή πρόεδρος ή στα σκουπίδια δεν έχει άλλο δρόμο. Θα μου πείτε γιατί δεν πάει κατευθείαν στα σκουπίδια να γλιτώσει τον διασυρμό; Μα γιατί είναι ο Άδωνης. 

ΠΙΣΩ ΕΧΕΙ Η ΑΧΛΑΔΑ ΤΗΝ ΟΥΡΑ.

Όταν λέμε πίσω έχει η αχλάδα την ουρά... αυτό εννοούμε; 

ΑΚΡΑΙΩΣ.

Όταν χαίρεσαι που ένας δουλέμπορος στην Κρήτη, καταδικάστηκε σε 492 χρόνια φυλακή και πρόστιμο 1,2 εκατομμύρια ευρώ, πρέπει να είσαι έτοιμος να δικαστείς για «κόκκινο» και το δικαστήριο να σου επιβάλει 500.000 ευρώ πρόστιμο.

Δεν μπορείς να πεις ότι αυτό το πρόστιμο δεν θα μπορέσω να το αποπληρώσω γιατί είναι παράλογο και θα βρεθώ στην φυλακή.

Έτσι είναι, όταν η δικαιοσύνη λειτουργεί «ακραία», τα μηνύματα δεν είναι καλά ούτε για τους δουλέμπορους, ούτε για σένα.